• افزایش ظرفیت تولید.
  • کاهش ضایعات تولید.
  • کاهش مرجوعی از بازار.
  • افزایش حجم تولید محصولات سود دهی.
  • کاهش و یا قطع محصولات زیان ده.
  • کاهش هزینه های تولید کالا.
  • کاهش هزینه های انبارداری

 برخی از معیارهای سود وزیان شرکتهای توزیعی

  • افزایش ضریب پوشش مشتریان.
  • کاهش فروش محصولات کند فروش.
  • افزایش محصولات با حاشیه سود بالا.
  • کاهش ضایعات از بازار.
  • افزایش سرعت تحویل کالا و بارگیری.
  • کاهش هزینه های پخش وتوزیع کالا.
  • تکمیل سبد عرضه کالا و افزایش تنوع محصولات سوده.

چالش منابع بین شرکتهای تولیدی و پخش مواد غذایی

در شرکت تولیدی قیمت گذاری و تعیین مارژین قیمت محصول هم بیشتر با نگاه سود و زیان که بیشتر بر پایه حسابداری صنعتی و قیمت تمام شده است تا حسابداری مدیریت، تعیین می گردد.

شرکت های تولیدی و شرکت ها ی پخش در نوسان تصمیم گیری هایی در خصوص سود و زیان بین دو معیار که با هم   Trade-off  یا محدودیت منابع دارند، درگیر هستند.

مثلا شرکت تامین کننده جهت افزایش سود به تولید محصولی گران قیمت روی می آورد و شرکت توزیعی را مجبور به عرضه این محصول دربازار می نماید.(در شرکت های که هر دو مجموعه در زیر نظر یک هلدینگ فعالیت می کنند) از طرفی این محصول کند فروش هم است و چون تبلیغی هم صورت نگرفته در شلف مغازه می ماند و علاوه بر افزایش مانده مطالبات شرکت های پخش از مشتری هزینه برگشت محصول  بر روی دست پیمانکاران کانال های توزیعی هم باقی می ماند. شرکت های پخش این محصول را به بازار عرضه کرده و بعد ازمدتی دوباه عودت داده و به عنوان محصول مرجوعی از بازار به شرکت برمی گردانند.

حال اینکه این محصول مرجوعی از بازار ،آیا طبق دستور العمل شرکت ها ی تولیدی مورد پذیرش واقع شود یا خیر مقوله دیگری است که تاثیر زیادی بر روی ساختار هزیننه توزیع شرکتهای پخش می گذارد. این اتفاق باعث افزایش هزینه پخش و سردرگمی بین مدیران شرکت های پخش و توزیع می گردد.

این حلقه معیوب تعارض بین دو معیار ” سود ” و ” هزینه های عملیاتی ” ادامه می باید و منجر به افزایش هزینه های سیستم پخش فروش محصول می گردد.

گاها با اصرار مدیر عامل شرکت هلدینگ این محصول باید به ناچار عرضه و فروخته شود، حتی در صورت عدم سوددهی و مستهلک شدن منابع وزیان عملیاتی شرکت توزیعی.دتعارض ساختاری بین مدیران توزیع و تولید، دائما به عنوان یک کابوس تکراری خواب را از چشمان سرمایه گذار و یا مدیر عامل هلدینگ می گیرد.دزیرا با جانبداری هر طرف از شرکت ها، مدیر واحد دیگر برای ابراز گله مندی و سنگ اندازی بر خود آزاد می گذارد. 

اما چرا  شرکت های تولیدی و سازمان های پخش و توزیع ، مهمترین مسئله شان (تعارض) از نوع Trade-off محدودیت منابع است که بین دو معیار کیفیت توزیع و سود عملیاتی شکل می گیرد.

 

 

 

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *